Poor women 1

 אַרום די נעגל האָבּן שווארצע רעמלעך איינגעגעסן זיך אין לייבּ 

ווי בּא אַלע ווייבּער די פאַראָרעמטע, וואָס שייערן פארברענטע(?) טעפּ.

כ׳האָבּ אויך שוין פינגער געלבּלעכע 

וואָס טראָגן בּיינערדיק אַ קויש.

און אויגן ליידיקע ווי אן אויסגעטרייסלטער זאק.

בּאגינען טרעף איך טרעגערינס פון מילך,

מיט קאנען זילבּערנע 

וואָס ציען זיי די אקסלען נידעריק אַראָפּ,

און איינס לעם צווייטן טראָגן מיר אַדורך די שווערע לאַסט

ווי שטומע אייזלען איינגעשפּאַנטע,

וואָס האַלטן שווער די קעפּ צו דר׳ערד. 

כ׳האָבּ אויך שוין פינגער געלבּלעכע

וואָס טראָגן בּיינערדיק אַ קויש.

Black rims have etched into their body around their nails 

All the impoverished wives who scour scorched pots 

I also already have yellowed fingers

That carry a bony basket (?) 

And eyes empty like a shaken out bag.

At dawn I meet milk carriers,

with silver cans 

that drag their shoulders down and down

And one of them carries the heavy load past me

Like silent unyielding iron (?) 

the weight bears their head to the ground.

I also already have yellowed fingers

That carry a bony basket.

Poor women 2

Kadya Molodowsky

  ii 

אין תמוז נאָך פאלט אמאָל א בּלאַט אַראָפּ פון בּוים,

און אן אומגליק קומט פרייר צייט

און ברענגט א מאָרגערקייט צו לייבּ.

מיט מיר האָט אויך דער אומגליק פרי גענומען זיך בּיים האַנט

ווי ארעסטאנטן צוזאמען אויפגעשמיטע אויף א לאנגן וועג.

גייען מיינע פיס פּאמעלעך,

ווי נישט געצאָלטע בּעל מלאכות 

אומעטיק און מיד

אין מיינע חלומדיקע נעכט

בּין איך אין אַ טונקעלער שטובּ, 

צווישן ווייבּער אויסגעמאטערטע און צוגעפאלענע צו דר׳ערד

און זיירע הענט זענען מיר גוט בּאקאנטע הענט,

מיט נעגל אויסגעשטשורבּעטע פאר אויסגעהאָרעוועטע יאָרן.

כאַפּ איך אויף זיך מיט אן אָפּגעליימטע הארץ, 

און ס׳גייען מיינע פיס פּאמעלעך, 

ווי נישט געצאָלטע בּעל מלאכות אומעטיק און מיד

In Tammuz a leaf falls down from a tree,

and an unhappiness comes to carefree times,

and brings a leanness to the body.

As for me, the unhappiness took me by the hand early 

like inmates together chained(?) on a long path.

My feet drag slowly,

like unpaid laborers 

dreary and tired.

In my dreaming nights 

I am in a dark house 

among wives exhausted and fallen to the ground

And their hands are very good familiar hands,

with nails notched from years of drudgery. 

I catch myself with a numbed heart,

and my feet drag slowly,

like unpaid laborers, dreary and tired.

Poor women 3

 iii

This page is missing from the scan