אַרום די נעגל האָבּן שווארצע רעמלעך איינגעגעסן זיך אין לייבּ
ווי בּא אַלע ווייבּער די פאַראָרעמטע, וואָס שייערן פארברענטע(?) טעפּ.
כ׳האָבּ אויך שוין פינגער געלבּלעכע
וואָס טראָגן בּיינערדיק אַ קויש.
און אויגן ליידיקע ווי אן אויסגעטרייסלטער זאק.
בּאגינען טרעף איך טרעגערינס פון מילך,
מיט קאנען זילבּערנע
וואָס ציען זיי די אקסלען נידעריק אַראָפּ,
און איינס לעם צווייטן טראָגן מיר אַדורך די שווערע לאַסט
ווי שטומע אייזלען איינגעשפּאַנטע,
וואָס האַלטן שווער די קעפּ צו דר׳ערד.
כ׳האָבּ אויך שוין פינגער געלבּלעכע
וואָס טראָגן בּיינערדיק אַ קויש.
Black rims have etched into their body around their nails
All the impoverished wives who scour scorched pots
I also already have yellowed fingers
That carry a bony basket (?)
And eyes empty like a shaken out bag.
At dawn I meet milk carriers,
with silver cans
that drag their shoulders down and down
And one of them carries the heavy load past me
Like silent unyielding iron (?)
the weight bears their head to the ground.
I also already have yellowed fingers
That carry a bony basket.
No comments:
Post a Comment