Quiet day 2

כ׳טראָג העלע זאָקן און מיידלשע לאקירטע שיך,

נאָר ס׳יאָגן מיך שוין אָן.

די פריע מיטל-יאָרן פון א פרוי,

און איך האָבּ מורא אָפּקערן אויף הינטן מיין געזיכט.

עס האָבּן מענער שטאַרקע פיס,

און שטייען איינגעאנקערט פעסט אנקעגן צייט,

און דאָך גייען מיר ערגעץ אלע גלייך,

ווער א טריט פון הינטן

און ווער א טריט פאָראויס.

נאָר פעסטונגען איז דאָ, וואו מענטשן לעבּן לאַנג,

דאָס זענען הויכע תפיסות פון די שטעט,

וואוהין מ׳פריט די אויפגעבּונטעוועטע קעגן אונז און קעגן גאָט.

עס האָבּן יענע ווייסע ווענט

נאָר בּלינדע פענסטערלעך מיט בּלעך פאַרשלאָגענע פון זון,

נאָר ס׳זעט די תפיסה מיט איר גלאָצעדיקער ווייטקייט 

גוט און ווייט.

נעבן אירע שטילע איינגעשמידטע ווענט.

גיי איך דורך אמאָל פארטאָג 

ווי אין די קינדער יאָרן לעם דער שטעטלדיקער שול

גיט זיכער, צו איז טאקע דאָרט פּוסט און שטיל

און אפשר שטייט דאָרט עמיצער בּיים עמוד

מיט פייערדיקע אויגן דורך די ווענט 

געווענט צו מיר.

כ׳טראָג העלע זאָקן 

און מיידלשע לאקירטע שיך,

נאָר ס׳יאָגן מיך שוין אָן

די פריע מיטל-יאָרן פון א פרוי

און איך האָבּ מורא אָפּקערן אויף הינטן מיין געזיכט.

Quiet day 3

I often walk with your right arm,

And warm my finger in your hand, 

All our words are close and warm and knowing

The street sits free and open for us

The moon brightens the air and lightens the path, 

It’s good to be two under your arm

It’s good to be two under your arm

Quiet Day 4

קום צו חלום, מאַמע,

כ׳האָבּ בּא קיינעם ניט קיין עצה פרעגן, 

אלץ וואָס ליגט מיר אויפן הארצן

ווייס איך אונטער צוגעמאכטע אויגן.

חברטעס וועלן בּאריידן,

און דער טאטע וועט נישט וועלן הערן,

און דער מאן וועט אויסדרייען דעם קאָפּ צום פענסטער.

קום צו חלום, מאַמע,

כ׳האָבּ בּא קיינעם ניט קיין עצה פרעגן.

Come to my dream, mother,

I have nobody here to ask for any advice

All that lies on my heart,

I know under closed eyes.

Friends speak, 

Father is not be heard,

The man turns his head to the window.

Come to my dream, mother,

I have nobody here to ask for any advice

Quiet Day 5

א טאָג איז היינט - אַ לאַנגער שמועס וועגן דיר.

אַ נאַכט - אַ שטילער טראַכטן,

א וועג - אַ שנירעלע פון דיינע טריט,

אַ שטאָט - אַ האָפענונג דיך טרעפן

און אלץ ארום איז שטובּ,

וואָס שטערט מיר זען דיך דערווייטנס.

Today’s a day - a long chat about you.

A night - a quiet thought,

A path - a string of your steps,

A city - a hope to meet you 

And all around are houses, 

That stop me from seeing you in the distance

Quiet Day 6

 און טרעפן זיך וועט לאַנג נאָך זיין פאר מיר אַ פרייד,

דו וועסט דעם הוט אבּיסל העכער הויבּען,

און איך וועל נאָר אַ בּויג טון מיטן קאָפּ

און שמייכלען ווי געוויינלעך פרויען צו בּאקאנטע,

נאָר די ווייסע ציין בּאווייזן.

דערנאָך וועט מיין געדאַנק אַ פּינטל טאָן ווי אַ פאַרחלשט-אויג

און דראָבּנע וועט אַ פיבּער טאָן מיין הארץ.

און כ׳וועל זיך אומקערן צוריק

און וועל אַוועקגיין נאָך דיינע אָפּגעקילטע טריט.

 

And before long, meeting you will be a joy to me,

Your hat will be tilted a little higher

And I’ll just nod my head 

And smile like a regular woman you know 

Just slightly showing white teeth.

Then my thoughts will squeeze like a eye seeing stars 

My heart will run a tiny fever

I’ll turn around again

And go out after your fading steps 

Thirst 1

 i

איין טרעפּ, צוויי… נאָך… נאָך 

שוין איבּער קעפּ, 

שוין איבּער דעכער 

נאָך ס׳איז ניט העכער.

ווייט דער הימל,

ווייט,

אונטער וואָלקן,

אונטער אייבּיקייט.

און שוואַך די הענט

און קורץ די גלידער

און כ׳פאַל אַרונטער 

און כ׳פאַל אַנידער

פארן הימל 

און פארן ווייט.

כ׳פארשטעל דאָס פּנים

פול מיט שאַנד 

פאר עפּעס פאר אַ הענט, 

אַ שווערע האנט. 

One step, two… again… again… 

already over head 

already over roofs

It’s just not higher

The sky is far away, 

Far, 

Under clouds

Under eternity.

Hands sluggish 

Arms short 

I fall down 

I fall flat  

Sky ahead

Far ahead 

The face is covered

with shame

by a hand, 

A heavy hand 

Thirst 2

 ii

דורכגעפיבּערט איבּער לופט, 

צערונצלט זיך אויף ווענט,

אריינגעקוקט אין פענסטער

אַ בּינטל נעכטנס ט׳אָנגעבּראַכט 

די נאַכט.

האַלבּ נאַקעטע,

האַלבּ טויטע,

אין שטעט פארשלאָסענע, 

פארבּויטע,

יאָרן שוין ווי שניי צעגאנגענע,

און פּנימער מיט צייט פארהאָנגענע.

דורכגעפיבּערט איבּער לופט, 

צערונצלט זיך אויף ווענט,

פארשוואונדן אינם פענסטער

פון וואַנען און וואוהין?

איר קינדער פון דער פינסטער.

Thirst 3

אויף מיין יום-טוב קומען טויבּע 

פּאַטשן מיט די הענט.

ברענגען שטיינער הארטע, גרויע,

ווי די אויגן ווי די שטומע,

ווי די הארטע ווענט.

שריי איך זיי אַ וואָרט אין אויער

און די ציינער האלט פארפּרעסט,

קוקן זיי ווי טויבּע שטיינער, מיינע געסט.

Thirst 4

 iv 

א טרוקענער א דאָרשטיקער ליגט מיין קרוג,

און איך גיי אום איבּער די גאסן 

און איך זוך א טראָפּן וואסער

און איך גיי אויס

און איך גיי אויס

נעבּן מיין קרוג.

לייג איך מיינע ליפּן

צו די וואָרצלען פון די בּוימער,

צי איך זיך מיט אויגן און מיט מויל

צו רעגנס פון דעם הימל,

און ביטער איז מיין צונג פון וואָרצלען פון די בּוימער

און דאָרשטיק איז מיין מויל,

און מיד זענען די אויגן צום הימל קוקן,

און כ׳זוך מיין קרוג, 

און ער איז טרוקן. 

Dry and thirsty my cup 

And I go on through the streets

And I search for a drop of water

And I go out 

And I go out

By my cup.

I put my lips 

to the roots of the trees,

I stretch myself with my eyes and mouth 

to rain from the sky

My tongue is bitter from the tree roots 

My mouth thirsty 

My eyes worn from looking to heaven 

I search my cup

and it is dry