Thirst 1

 i

איין טרעפּ, צוויי… נאָך… נאָך 

שוין איבּער קעפּ, 

שוין איבּער דעכער 

נאָך ס׳איז ניט העכער.

ווייט דער הימל,

ווייט,

אונטער וואָלקן,

אונטער אייבּיקייט.

און שוואַך די הענט

און קורץ די גלידער

און כ׳פאַל אַרונטער 

און כ׳פאַל אַנידער

פארן הימל 

און פארן ווייט.

כ׳פארשטעל דאָס פּנים

פול מיט שאַנד 

פאר עפּעס פאר אַ הענט, 

אַ שווערע האנט. 

One step, two… again… again… 

already over head 

already over roofs

It’s just not higher

The sky is far away, 

Far, 

Under clouds

Under eternity.

Hands sluggish 

Arms short 

I fall down 

I fall flat  

Sky ahead

Far ahead 

The face is covered

with shame

by a hand, 

A heavy hand 

Thirst 2

 ii

דורכגעפיבּערט איבּער לופט, 

צערונצלט זיך אויף ווענט,

אריינגעקוקט אין פענסטער

אַ בּינטל נעכטנס ט׳אָנגעבּראַכט 

די נאַכט.

האַלבּ נאַקעטע,

האַלבּ טויטע,

אין שטעט פארשלאָסענע, 

פארבּויטע,

יאָרן שוין ווי שניי צעגאנגענע,

און פּנימער מיט צייט פארהאָנגענע.

דורכגעפיבּערט איבּער לופט, 

צערונצלט זיך אויף ווענט,

פארשוואונדן אינם פענסטער

פון וואַנען און וואוהין?

איר קינדער פון דער פינסטער.

Thirst 3

אויף מיין יום-טוב קומען טויבּע 

פּאַטשן מיט די הענט.

ברענגען שטיינער הארטע, גרויע,

ווי די אויגן ווי די שטומע,

ווי די הארטע ווענט.

שריי איך זיי אַ וואָרט אין אויער

און די ציינער האלט פארפּרעסט,

קוקן זיי ווי טויבּע שטיינער, מיינע געסט.

Thirst 4

 iv 

א טרוקענער א דאָרשטיקער ליגט מיין קרוג,

און איך גיי אום איבּער די גאסן 

און איך זוך א טראָפּן וואסער

און איך גיי אויס

און איך גיי אויס

נעבּן מיין קרוג.

לייג איך מיינע ליפּן

צו די וואָרצלען פון די בּוימער,

צי איך זיך מיט אויגן און מיט מויל

צו רעגנס פון דעם הימל,

און ביטער איז מיין צונג פון וואָרצלען פון די בּוימער

און דאָרשטיק איז מיין מויל,

און מיד זענען די אויגן צום הימל קוקן,

און כ׳זוך מיין קרוג, 

און ער איז טרוקן. 

Dry and thirsty my cup 

And I go on through the streets

And I search for a drop of water

And I go out 

And I go out

By my cup.

I put my lips 

to the roots of the trees,

I stretch myself with my eyes and mouth 

to rain from the sky

My tongue is bitter from the tree roots 

My mouth thirsty 

My eyes worn from looking to heaven 

I search my cup

and it is dry

Thirst 5

Heads swimming 

Feet racing, 

Hands rushing 

I don’t see any faces

They look down

They search ahead 

on to their next and next 

step

Only a few of them,

Long waiting,

Send me a questioning gaze 

Looking me up and down 

And rush recklessly without fear

through the street, to the end.

And the street talks with dozens of colors, 

Mundane, heavenly, 

I circle them hardly comprehending 

Colors of sound

Sounds of footsteps

that have no name 

To where? Just why? For whom?

With a mouth talking without end,

With an unending workaday life,

The street will not give me any answer.

שווימענדיקע קעפּ 

און שפּאנענדיקע פיס,

און אייליקע בּאוועגונגען פון הענט.

איך זע ניט קיין געזיכטער.

מ׳קוקט אראָפּ,

מ׳זוכט אַן אָרט

אויף שטעלן דאָרט

אַ טראָט.

נאָר אייניקע געציילטע, 

לאַנג געוואַרטע,

שיקן מיר א פרעגנדיקן בליק 

פון אונטן אויף ארויף 

און שפּאנען הפקרדיק אָן שרעק 

צום גאס, צום עק.

און ס׳רעדט די גאס מיט צענדליקער מיט פארבּן,

וואָכעדיקע יום-טובדיקע, 

כ׳קאָן זיי קוים בּאנעמען 

מיט פארבּן-קולות 

און מיט קולות-טריט,

וואָס האָבּן ניט קיין נאמען.

וואוהין? נאָך וואָס? פאר וועמען?

מיט אן אייבּיק רעדעוודיקן מויל,

און מיט אן אייביק וואָכנדיקן לעבן,

וויל די גאס קיין ענטפער מיר נישט געבּן.

1920

Poor wives

 Rajzel Zychlinsky

אָרימע ווייבּער 

קומען אָרימע ווייבּער אין וואַלד אַריין 

שישקעס קלויבּן אין די זעק.

בּלייבּן איבּער אויפן מאָך 

ווערטער,

וואָס גלאָצן צום הימל

מיט אָפּגרונטן פון שווארצע טעפּ

און הונגעריקע מיילער.

אויפגעשויבּערט בּלייבּן שטיין די בּיימער,

ווי נאסע הינער, 

ווען ס׳פאלט א קאלטער, מונטער רעגן.

Poor wives go into the forest

to pick pinecones in a bag

Words

remain above the moss 

that gaze to heaven 

With yawns from black pots 

and hungry mouths 

The trees remain standing, disheveled 

like wet hens 

when a cold, driving rain is falling 

A leaf arrives from the road

 קומט א בּלעטער אָן פון וועג

קומט א בּלעטער אָן פון וועג,

קומט ער אָן מיט בּלויע אויגן.

פעטע קרעמער אין די קלייטן

מעסטן לייוונט,

וועגן מעל.

אויפן קלויסטער-שפּיץ די קראָ

פרעסט א וואָלקן נאָך א וואָלקן.

קומט א בּלעטער אָן פון וועג

קומט ער אָן מיט בּלויע אויגן.

A leaf arrives from the road

He arrives with blue eyes 

Chubby shopkeep in the store

measures linen,

weighs flour.

The crow on the church steeple

gulps cloud after cloud (?) 

A leaf arrives from the road

He arrives with blue eyes 

Rain

 Rain

רעגן

א וואָלקן האָט זיך אויסגעצויגן 

אויף אלע פיר

און ווייסט נישט: 

אויסדרייען דעם האַלז,

אָדער נישט? 

צוויי פרויען זענען איינגעשלאָפן נעבּן טיש.

זייערע קעפּ זענען גרוי,

זייערע הענט - גערינצלט.

איך עפן די אַלטע שאַנק

און זוך:

דעם פארעגנטן מאנטל?

דאָס פארשנייטע טוך?

A cloud stretches out

on all fours 

and can’t decide:

wring its neck, 

or no?

Two women are sleeping by the table 

Their heads are gray 

Their hands - wrinkled

I open the old closet 

And search: 

the rained on coat?

the snow covered cloth?

We’re going

 מיר פאָרן  

די רעדער פון דעם וואָגן

לויפן רונד די לבנה ארום.

די פוס-טריט פון דעם פערד

מעסטן אויס חלומות 

פון צעשראָקענע בּעריאָזעס,

וואָס זענען פון ווייכע היימען 

אַנטלאָפן

אויף איינזאַמע וועגן.

שטיל.

איינגעשלאָפענע הינט.

פון אופגעהויבּענע זשוראַוון טריפט די שטילקייט

אין טיפע בּרונעמער אַראָפּ.

מיר פאָרן.

אויף אַ שוועל פון א פארלאָשענעם הייזל.

שטיין א פרוי

אומבּאוועגלעך - ווייס.

מיר פאָרן.

מיר פירן אַוועק דאָס האַרץ פון דער שטילער פרוי.

Draft