נאַרציזען וויאַנען.
און בּלעטער טרעפן זיך אין פרעמדע טירן,
און מעסטן גרויע טאָרבּעס אָפ
מיט אויגן ליידיקע,
ווי אויסגעהוילטע בּרויט.
און בּלעטער טרעפן זיך אין פרעמדע טירן,
און לאָזן אויף זי שוועלן איבּער
אַבּיסל גרויען שטויבּ.
נאַרציזען וויאַנען.
וווּהין גייען פערד
מיט צוגעמאַכטע אויגן?
אַ פרוי, אַ שוואַנגערע גייט פּאַמעלעך דורך די גאַס.
און ס׳לעשט די זון זיך
אויף אַ נישט פאַרענדיקט הויז.
און ס׳לעשט די זון זיך
אויף אַ נישט פאַרענדיקט הויז.
נארציזן וויאַנען.
מיינע צעפּ פאַלן שווער אַראָפּ
צו דער ערד.
Daffodils wilting
And leaves meet in strange doors
And measure out gray bags
with empty eyes
like hollowed out bread.
And leaves meet in strange doors
And lay across the doorsteps
A bit of gray pollen
Daffodils wilting
Where are horses going
with closed eyes?
A woman, pregnant, walks slowly through the street
The sun is doused
behind an unfinished house
The sun is doused
behind an unfinished house
Daffodils wilting
My braid drags heavily
to the ground
No comments:
Post a Comment