און ווען איך קום אַמאָל אַהיים צופאָרן
שטעלן שכנות זיך אַרום אַ רעדל ארום מיר,
און וועגן ווי אלטע וואָג-שאָל מיט די קעפּ,
און האָבן נישט פון וועמען ברענגען מיר א גרוס,
און איך שווייג אויך אנקעגן זיי.
דריי איך זיך זערנאָך ארום אין מאַרק
ווי אַ פארבּלאָנרזשעט שאָף
א טאָג צי צוויי,
דערנאָך פארצי איך א וואואַלקע ארום הוט
און ס׳פירט פארטאָג מיך וויגנדיק אַוועק אַ צופעליקע פור,
דער טאַטע בּלייבּט ווי איינגעפלאַנצט לעם גאַניק שטיין.
און ס׳לייגט זיך אויס אַ גרויער טוי אויף זיינע האָר.
When I come traveling ahome
Neighbors stand in a circle all around me,
Weighing me like old balance scales in their heads,
And there’s not one who can bring me a greeting
I clam up against them
I twist and spin around in the market
Like a lost lamb
A day or two,
Then I pull a veil around my hat
Dawn brings to me an incidental coach, swinging away
Dad remains like a stone implanted in the porch
And a grey dew lies through his hair.
No comments:
Post a Comment